شهید احمد خلیلی
فرزند حسن در سال 1345 در یک خانواده مستضعف وکارگر دیده به جهان گشود.از سن پنج
سالگی آن هنگام که دستهای نحیف ورنجورش می توانستند تارهای قالی را لمس کنند به
کار بافندگی مشغول شد.اینجا وآنجا به صورت روزمزد کار می کرد و در تامین معاش
زندگی و حداقل امکانات به خانواده کمک می کرد. آنچه که مادرش در صحبت و بیان زندگی
فرزند عزیزش نقل کرده همه اش بیان دردها و رنجهاست. با جرات میتوان گفت کمتر کسی
تاب تحمل این همه مشکلات را داشته باشد. از کار بافندگی وقالیبافی وکارگری گرفته تا کار در کارخانه های پنبه کنی
ومهاجرت به روستاهای اطراف اصفهان جهت کار وفعالیت و تامین زندگی ٬همه وهمه
داستانهای عبرت انگیز وپندآموز زندگی این بزرگوار است ...
