شهید احمد حبیب الهی
پنجشنبه, ۷ فروردين ۱۳۹۳، ۱۲:۰۰ ب.ظ
شهید احمد حبیب الهی فرزند براتعلی در دهم بهمن ماه 1348 در
خانواده ای مستضعف در ورزنه چشم به جهان گشود.دوران کودکی را در آغوش گرم خانواده
به سر برد و از شش سالگی پا به عرصه علم و دانش نهاد.دوره ابتدایی را در دبستان
شهید ترابی(ضیاء سابق) گذراند و آنگاه به مدرسه راهنمایی سید جمال الدین اسد آبادی راه
یافت.سال اول را در این مدرسه خواند و هنگام اوج گیری انقلاب اسلامی بر اثر وجود
عواملی مجبور به ترک تحصیل گردید.مدتی به کارهای برق و تعمیر لوازم برقی پرداخت و
در سن شانزده سالگی در بسیج ورزنه ثبت نام نمود...
از طریق بسیج ورزنه به پادگان
آموزشی امام حسین(ع) اعزام شد و پس از یادگیری فنون نظامی به جبهه های نبرد عزیمت
نمود و پس از اتمام ماموریت به زادگاهش ورزنه بازگشت. مدتی را در همان شغل سابق
کار و فعالیت می کرد تا اینکه برای بار دوم دربهمن ماه 1365عزم رفتن به جبهه را
نمود و همراه با سپاهیان صاحب الزمان به خط مقدم جبهه اعزام شد.او زاهد شب و دلاور
روز بود٬ همسنگرانش از او نقل کرده اند که گفته است:من چیزی در دنیا نداشتم و چیزی
در دنیا نمی خواهم مگر زیارت مرقد مطهر آقا امام حسین (ع)٬یا شهادت در راه دین حق.
سرانجام شهید احمد حبیب الهی در عملیات کربلای5 درمنطقه
شلمچه در تاریخ 1365/12/5 به دست مزدوران حزب بعث عراق به درجه رفیع شهادت نائل
آمد و بدین ترتیب مزدوران فریب خورده بعثی یکی دیگر از رزمندگان با وفای اسلام و
یکی از حامیان واقعی انقلاب اسلامی را به شهادت رساندند.
"قسمت هایی از وصیت نامه شهید احمد
حبیب اللهی"
با خدای خویش عهد بسته ام که تا خون در رگ دارم و جان در
بدن به ندای حسین گونه امام عزیزم بت شکن تاریخ که همان ندای هل من ناصر ینصرونی
است لبیک گویم و به این عهد و پیمان وفادار خواهم ماند.پدر ومادرم مبادا از رفتن من ناراحت باشید.چون من از شما
نبودم بلکه امانتی بودم از خدای تبارک و تعالی نزد شما٬نباید در دادن و برگرداندن
این امانت کوتاهی کنید و همیشه دعا کنید این خون را که من در راه اسلام داده ام
خداوند یزدان و منان بپذیرد.....تا آخرین نفس و آخرین قطره خون بجنگید و تا پرچم فتح را با
ندای لا اله الا الله بر بلندی قله توحید نکوبیده اید از پای ننشینید....
دوستان سخن من با شما این است که بروید و از نزدیک شاهد
دلاوری های عزیزانتان باشید و جبهه را خالی نگذارید. والسلام"
محمدعلی