شهید حسینعلی ترابی

شهید حسینعلی  ترابی فرزند محمد علی دربهار سال 1344 در یک خانواده مذهبی و روحانی قدوم مبارکش را به این جهان خاکی گذاشت. خانواده نام او را حسینعلی گذاشتند تا جای مرحوم برادرش که در سنین جوانی دارفانی را وداع گفته بود بگیرد.حسینعلی در این خانواده و فضای معنوی و در عین حال مستضعف و محروم دوران طفولیت را پشت سر گذاشت و پس از اتمام دوره تحصیلات ابتدایی مدتی به خیاطی می رفت و چندی نیز در یک کارگاه نجاری کارآموزی می کرد.پس از شهادت برادرش شهید حبیب الله ترابی او که اکنون در خود توان ادامه راه او را در جبهه های جنگ می دید جهت فراگیری آموزش نظامی به پادگان غدیر اصفهان رفت و پس از پایان دوره آموزشی به کردستان اعزام شد و مدت سه ماه در منطقه دیوان دره به نبرد با تجزیه طلبان کرد و گروهکهای وابسته پرداخت.پس از پایان ماموریت٬ او که شیفته سپاه پاسداران و معنویت این نهاد پاک انقلابی شده بود تصمیم گرفت تا در سپاه پاسداران به خدمت بپردازد و جای خالی برادرش را پر کند...

در تاریخ 60/10/15 به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و اولین ماموریت او در سپاه اعزام به سمیرم بود. شهید بزرگوار حسینعلی ترابی به مدت شش ماه در نواحی اطراف سمیرم در درگیری با خوانین و خصوصا گروه الله قلی خان به دفاع از نظام جمهوری اسلامی پرداخت.از سمیرم که بازگشت یک راست به جبهه های جنوب شتافت و در عملیاتهای بیت المقدس٬رمضان و محرم شرکت داشت.

پس از آن مدتی در سپاه نایین بود و به افتخار پاسداری از بیت امام در جماران نائل آمد. شهید ترابی به مدت یکسال در جماران به حفاظت و نگهبانی از بیت امام مشغول بود.سپس به نایین بازگشت و به جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافت.از این تاریخ تا هنگام شهادت٬ او در تمام عملیاتهای رزمندگان اسلام علیه نیروهای کافر صدامی شرکت فعال داشت.شهید ترابی در عملیاتهای خیبر٬بدر٬والفجر مقدماتی٬٬والفجر8٬کربلای4و5 دوشا دوش سایر دلاوران اسلام با کفر و استکبار جهانی که دستش از آستین صدام بیرون آمده بود جنگید.ایشان در عملیات والفجر هشت از ناحیه پا مجروح شد.ابتدا در بیمارستان اهواز و سپس در ورزنه و بیمارستان شهید صدوقی اصفهان تحت درمان و مداوا قرار گرفت و پس از بهبودی به جبهه ها بازگشت.

شهید حسینعلی ترابی دومین شهید از خانواده روحانی بزرگ مرحوم حاج شیخ محمدعلی ترابی است.مرحوم پدرش عمری را در دفاع از حریم اعتقادات نظام اسلامی پرداخته و دو فرزندش در ادامه راه پدر بزرگوارش به دفاع از نظام اسلامی در برابر حمله قدرتهای کافر شرق و غرب پرداختند. از خصوصیات اخلاقی این شهید بزرگوار٬تواضع و فروتنی و اخلاص صادقانه او در کارها بود. چهره نورانیش که هرروز نورانی تر می شد از آینده تابناک او خبر می داد.به نقل برادرش چندین بار افرادی خواسته بودند با تطمیع و دلگرم کردن او به متاع دنیوی او را از ادامه رزم باز دارند و شهید ترابی در جواب این پیشنهادات با خنده معنی داری که بر لب داشت به آنان پاسخ منفی می داد.این اواخر با وجودیکه مرحوم پدرش در تب و تاب بیماری دردناکی می سوخت برادرانش را به مواظبت از او توصیه می کرد و خود راهی جبهه های نبرد می شد.اینجا دیگر الفاظ و عبارات یارای شرح و بیان حالات و روحیات این مقربان درگاه خدا را ندارد و قلم نیز از تحریر و وصف اوصاف این عزیزان از جوشش می افتد.

 سرانجام شهید حسینعلی ترابی در تاریخ 1366/1/29 درمحور سردشت منطقه عملیاتی کربلای10به آرزوی دیرینه خود رسید و به فوز عظیم شهادت نائل آمد.یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.