شهید محمد امامی

شهید محمد امامی فرزند برومند مرحوم عبدالکریم امامی است.وی درسال 1339در روستای جندان بدنیا آمدودرسن دوسالگی همراه خانواده خود به ورزنه آمد.شغل پدرش مکانیکی بود.وی نیزازهمان کودکی برای کارآموزی نزد پدرخود کار میکرد.کمبود امکانات ونارسایی اوضاع اقتصادی امکان تحصیل درمدرسه روزانه رابه او نمی دادومجبوربود تاروزهاکارکندوشبها به مدرسه برود وبه همین ترتیب موفق به گرفتن مدرک پایان دوران ابتدایی شد.درسن16سالگی براثریک حادثه تصادف پدرخود وتنها نان آورخانواده را ازدست داد.ازآن پس اوسرپرستی خانواده چند نفری خود رابه عهده گرفت.یکی دو سال بعد به منظورپیداکردن خرجی خانواده خود به شهرستان قم نزد دایی های خود رفت ومشغول کارشد.مقارن باهمین اوقات دایی او دراهواز شهید شد.به ناچار به ورزنه بازگشت وبه کارمکانیکی پرداخت وباخرجی ناچیزی که عایدش میشد خانواده خود رااداره میکرد.درسال 1361 باوجودگرفتاریهای فراوان به خدمت سربازی اعزام شد.دوران آموزشی رادرپادگان عجب شیر گذراند وبعد به مدت سه ماه درپادگان قصرتهران درتیپ ۵۸تکاور ذوالفقارخدمت کرد وازهمانجا به جبهه اعزام شد.حدودشش ماه درمنطقه ابوغریو بود.بنا به قول خانواده اش بارآخری که به مرخصی آمده بودازهمه اقوام حلالیت طلبید ومیگفت من شهید میشوم.صبح سیزدهم فروردین ماه 1362 به منطقه رفت وسرانجام درتاریخ 1362/2/10 درحال ماموریت درمنطقه ابوغریو براثر یک حادثه تصادف به درجه رفیع شهادت نائل آمد.همانطورکه ملاحظه نمودیدزندگی شهید امامی سراسرآمیخته بامشکلات ورنجها وگرفتارییها بود.فقرومحرومیت درسراسر زندگی، اورا آزار می دادوسرانجام درمبارزه باآنهاییکه مسبب این فقرومحرومیت بودند جان خود رافدانمود.خداوند اورامشمول رحمت بی انتهای خود گرداند وروح اوراباشهدای اسلام ازبدر و احد تا کربلای ایران دریکجا محشور بگرداند.

«قسمتهایی از وصیت نامه شهید محمد امامی»

من گام نهادن دراین راه  خدایی را یک فرضیه می دانم ودراین راه اگردشمن راشکست دهیم پیروزیم واگربه ظاهرشکست بخوریم وکشته شویم نیز پیروزیم...به هرحال این مایه شکر پروردگاروافتخار برای من وشماست که دراین راه به درجه شهادت میرسیم وبه جایی میرویم که ملکوتش نامند...هیهات که چندی ازعمرم گذشت وهنوزاندرخم یک کوچه ام زیرا که نعمتهای پروردگار راسپاسگزاری نکردم وشرمنده ام...بدان که انسانها دراول زندگی هیچ بودند ولی بانیروی صبرومقاومت دربربر فرازونشیبهای زندگی توانستند ازپایین ترین نقطه زندگی به بالاترین نقطه واوج زندگی خوب وزیبا برسند.لازم است دراینجا ازشهید رضا رمضانی فرزند  عباس یادی به میان آید.این شهید د ر ورزنه به دنیا آمد وبیشترین مدت عمرخود رادر قم گذراند وسرانجام درسال1360 به فوز عظیم شهادت نائل آمد.  “والسلام“